شب سیم ماه صفر، منزل یک دانشجوی ایرانی مقطع دکترا. دور هم دعای کمیل را خوانده ایم. بیرون یخبندان عجیبی است. و اینجا من و او و آنها همه سیاه پوش امام عاشقانیم. السلام علیک یا علی بن موسی الرضا(ع) کلیپ "در این قطعه از بهشت" را گذاشته اند...

آمده ام!

آمدم ای شاه پناهم بده...

خط امانی ز گناهم بده...

ای حرمت ملجا درماندگان...

دور مران از در و راهم بده...

لایق وصل تو که من نیستم

اذن به یک لحظه نگاهم بده...

مولاجان...

اوست نشسته در نظر...

----------------------------------

...خیلی ها فکر میکنند همه جز همان درصد ناچیزی هستند که تا ایران ایر از مرزهای ایران خارج میشود روسری ها را در می آورند.

نه...اینطوری ها هم نیست...آمریکای شمالی پر است از ایرانی هایی که هنوز همان دغدغه های مذهبی را دارند. نگران دینشان هستند. جامعه ی جوان ایرانی آمریکایی مسلمان و مومن و ولایی را میتوان از معدود جوامع موفق رو به رشد بر شمرد. امروز نسل فرزندان پدر و مادر هایی که با دغدغه های مذهبی، مشکلات اقتصادی، شرایط زندگی، تحصیل یا هر بهانه ی دیگری از ایران سالها پیش خارج شده اند و فرزندانشان را با ارزش ها سنتی و مکتبی ما بزرگ کرده اند، در کمیت از تعداد بالا و در کیفیت ایمانشان الله اعلم، ولی به یقین از بچه های مذهبی داخل ایران ایمانشان قوی تر است.

در ممکلت گناه و فساد، پاک ماندی هنر کردی. جوانی...تبلیغات...فرهنگ غربی...

همه دست به دست هم میدهند و تو در این میان مانده ای مثل کوه با صلابت و استوار...

حسرت خوردن هم دارد، غبطه خوردن هم دارد این جایگاه رفیعی که بعضی از این مومنین جوان و معصوم ، که بعضا متولد اینجا هم هستند و با لهجه انگیلیسی فارسی حرف میزنند، دارند...

اللهم ارزقنا توفیق الطاعه، وبعد المعصیه، و صدق النیه..